Genel Bilgiler

Termogravimetri genellikle sıcaklık veya zamanın bir fonksiyonu olarak malzemelerin kütle kaybını ve/veya kazanımını belirlemek için kullanılır.
Test numunesi sabit bir ısıtma hızında ısıtılır ve kütle değişimi ölçülür ve sıcaklığın bir fonksiyonu olarak kaydedilir. Alternatif olarak, uygun bir sabit sıcaklıkta belirli bir zaman aralığında numunenin kütle değişimi ölçülür ve zamanın bir fonksiyonu olarak kaydedilir. Genel olarak test numunesinin kütlesinin değişmesine neden olan reaksiyonlar; bir bileşenin ayrışması veya oksidasyon reaksiyonları veya buharlaşması.
Kütlenin zamana veya sıcaklığa karşı grafiği TG eğrisidir. Sıcaklığın bir fonksiyonu olarak malzemenin kütlesindeki değişim ve bu değişimin yayılma aralığı, malzemenin termal kararlılığının göstergesidir.

Teknik Özellikler

Sıcaklık Aralığı: Oda sıcaklığı ila 1500°C (normalde yaklaşık 1300°C);
Denge Yöntemi: Yatay diferansiyel tipi;
Maksimum numune ağırlığı: 200mg;
Program hızı: 0,01 ila 100°C/dak;
Otomatik Soğutma ünitesi: Zorla Hava Soğutma;
Gaz akış hızı: 0 ila 1000 ml/dak;
Soğutma hızı: 1000 ila 50°C arasında 15 dakikadan az;
Atmosfer: Hava, Soy gaz, Vakum (10-2 Torr);
Örnek tava malzemesi: Platin, Alümina ve Alüminyum
Termogravimetri (TG) özellikleri:
    TG ölçüm Aralığı: ±200mg;
    TG gürültüsü: 0,1 μg;
    TG Hassasiyeti: 0,2 μg.
Diferansiyel Termal Analizör (DTA) özellikleri:
    DTA ölçüm Aralığı: ± 1000 μV;
    DTA gürültüsü: 0,03 μV;
    DTA Hassasiyeti: 0,06 μV; Termokupl: Platin – platin rodyum %13.

Yapılan analizler 

•        Katı ve çözücülerde kütle kaybı
•        Bozulma Sıcaklığı tayini

Numune gereksinimleri

    Katı malzemeler (toz halinde olmaları tercih edilir)
    Numune ağırlığı : Yaklaşık 100 mg